De eerste maand in Zuid-Afrika

Sawubona lezers!!

Een warme groet vanuit Gods Golden Acre, Kwazulu-natal. Het is op dit moment regenachtig en bewolkt. Mijn topje en korte broek heb ik vervangen voor een lange broek en trui. Een perfecte dag om mijn blog te schrijven. Mag ook wel, want er is al bijna een maand verstreken.

Tot ziens Nederland
En wat is er veel gebeurd in deze (bijna) vier weken. Laat ik beginnen bij het begin. In drie weken tijd werden wij (de toekomstige vrijwilligers) klaargestoomd op school, kreeg ik een surprise afscheidsfeest in Amersfoort en stond ik opeens op het vliegveld om mijn geliefde familie en lieve vriend uit te zwaaien. Naar ongeveer 24 uur reizen zonder slaap kwamen we (iedereen gaar) om 19:30 aan op Gods Golden Acre. Ik dacht dat ik geen stap meer kon verzetten, maar toen ik eenmaal binnen stond was mijn slaapbehoefte even verdwenen toen we werden verwelkomt door de zingende en dansende kinderen en een heerlijk Valentijns diner.
Helaas konden we niet direct ons bed in omdat de klamboes opgehangen moesten worden. Gezellig met mijn roommates José en Nathalie zocht ik haakjes en gaten in de muur om dit geweldige net boven ons bed te hangen.

Gods Golden Acre, Cato Ridge, Kwazulu-Natal
Gods Golden Acre is een huis voor kinderen die geen opvoeders hebben om voor hen te zorgen. Heather Reynolds, de oprichtster van Gods Golden Acre noemt zichzelf de moeder van de kinderen. Op dit moment wonen er 35 kinderen, van baby’s tot jongvolwassenen. Als vrijwilliger van de stichting werk ik ’s ochtends samen met Annemieke aan het project waarin wij onderzoek doen naar drugsgebruik onder de jongeren in de Vallei en ’s middag en ’s avonds geven wij de kinderen huiswerkbegeleiding en brengen de kinderen naar bed. Daarnaast werken we twee weekenden in de maand.

Love
“Afgelopen weekend heb ik voor het eerst weekenddienst gehad wat inhoud dat ik op zaterdagochtend de kinderen uit bed haal en ’s middags activiteiten met ze ga doen. Gisteren werd ik opslag verliefd op de schattige poppetjes die zo lief hun bedjes lagen, maar vanmiddag kon ik ze alweer achter het behang plakken.”

Eerste week
De eerste week hebben we de primary school in Cato Ridge, Kwazulu-natal bezocht. We maakten kennis met de kinderen en het schoolbestuur. De manager van school hield een praatje en we kregen een rondleiding door de school. Hierbij is het normaal dat het schoolhoofd en Heather voorop lopen, Helen en Erik-Jan (leraar Windesheim) erachter en wij weer daarachter. Aan het einde van de rondleiding zei Heather dat we ons aan elkaar voor konden stellen. Omdat niemand reageerde stapte ik met mijn spontane hoofd naar voren, maar ik wist eigenlijk niet wat ik moest zeggen of doen. Hij ook niet. Toen gaf hij mij opeens een omhelzing zoals hij dit ook bij Heather en Helen had gedaan en ik schok hiervan en deed een stap achteruit. Dit maakte het allemaal een beetje awkward, maar we konden er allebei om lachen. Heather zei tegen hem dat hij de rest gewoon een hand kon geven.

Daarnaast zijn we mee geweest met een voedseldropping waarbij er voedsel wordt uitgedeeld aan de armste mensen in de omgeving. Deze wordt vanuit Gods Golden Acre georganiseerd.

The happy bus to Zimbabwe Victoriafalls
De eerste week zijn we op trip geweest naar Zimbabwe via Botswana. We zaten met 14 man in een busje en hebben de eerste dag 10 uur gereden. We kwamen laat aan omdat we drie uur later zijn vertrokken vanaf GGA. Dat een afspraak verlaat is typisch de Afrikaanse cultuur, iets waar ik heel erg aan moet gaan wennen de komende tijd.
Erg brak kwamen we aan bij ons eerste hotel in Modimole (Nijlstroom) net voor de grens van Botswana. Heerlijk een bed i.p.v. een stoel en als een zeester met mijn armen en benen gespreid over het bed viel ik in slaap. Om half 3 de volgende dag kwamen we aan bij de Golden Bridge, de grens tussen Zuid-Afrika en Botswana. Na een uitgebreid ritueel bij de douane reden we Botwana in en een aantal uur later hadden we Nata Safari lodge bereikt. Dit keer kon ik niet direct mijn bed in, maar moesten er eerst tenten opgezet worden. Gelukkig kregen we hulp van de camping medewerkers die eigenlijk ook niet zo goed wisten hoe dit werkte. Maar met zijn vijven deden ze erg hun best om de tent vorm te geven. Nadat we heerlijk hadden gegeten van onszelf gekookte eten op een camping gasstel tussen de sprinkhanen, kevers, muggen en een verdwaalde slang lag ik samen met Eva om 01:30 eindelijk in onze tent.

Natal safari lodge is een mooie plek om te verblijven bij de Makgadikgadi Salt Pans. Hier zijn we samen met Heather heen geweest op gamedrive om Flamingo’s te spotten. Ook liepen er Gnoe’s rond. Daarnaast hebben we genoten van het zwembad, een heerlijk ontbijtbuffet en een kampvuur in de avond.

Na twee dagen gingen we door naar de Chobe Safari lodge in Kasana. De reis was verassend omdat we onderweg olifanten, giraffen, zebra’s, apen, impala’s en een sabelantilope tegenkwamen. Iedereen is enthousiast en we lijken op een bus vol Aziaten die alles vast wil leggen.

Chobe Safari Lodge is ook weer een prachtig resort met een lekker zwembad en mooie omgeving. Met bruggetjes loop je tussen de bomen over de boomwortels en waterstroompjes. In de bomen zitten apen en eekhoorntjes. Bij de rivier staat een bord dat je moet oppassen voor krokodillen. In de chobe river hebben we een boottocht gedaan waar we veel olifanten in het water hebben gezien, maar ook krokodillen en nijlpaarden. Een dag later met de gamedrive dag hebben we veel dieren gespot, maar helaas nog steeds niet de leeuw en het jachtluipaard.

Na drie dagen vertrokken we naar Zimbabwe. Hier verbleven we in Victoria Falls backpackers. Wat een opluchting toen ik zag dat we geen tent meer op hoefde te zetten, maar dat ik heerlijk op een bed kon ploffen. Met de hele groep lagen we op een zolderkamer. Tijdens dit verblijf hebben we genoten van het zwembad, de heerlijke pannenkoeken in de ochtend dat moeder en dochter voor ons klaar maakte in het bush café, de Afrikaanse vlechten die precious in mijn haar heeft gemaakt en als afsluiter een braai met de hele groep. Ook hier was de Zuid-Afrikaanse vriendelijkheid goed merkbaar. Tijdens dit verblijf hebben we uiteraard de Victoria Falls bezocht en heb ik een duik genomen van de brug bij de Victoria Falls vanaf de Zambia kant.

Het is nu een paar uur later en de zon begint langzaam door te komen. Ik heb nog een paar uur voordat ik start met werken. Als ik naar de wc loop zie ik in de verte de kinderen spelen op de playground. Wat een schatjes zijn het ook. Een medewerker loopt voorbij. Vriendelijk begroeten we elkaar op z’n Zuid-Afrikaans. De zon schijnt op mijn huid. Lieve mensen, ik geniet nog even van het prachtige Afrika en tot snel!

Salani Kahle!